Wojna
Wielka Wojna
Nie ulega najmniejszej wątpliwości że to
przede wszystkim Slavianie atakowali ziemie Enderasjan. W 1388 r.
miało miejsce wielkie oblężenie stolicy ówczesnego Księstwa Enderasji.
Wtedy to ok. 30 tysięcy najlepszych slaviańskich wojów wyruszyło, aby
ostatecznie zrównać z ziemia rdzennych mieszkańców. Wiedli ono ze sobą
zdobycze ówczesnej slavianskiej sztuki wojennej - trebusze, katapulty
i wieże oblężnicze. Enderasja przeciwko takiej potędze mogła wystawić
jedynie kilkanaście tysięcy pospolitego ruszenia - w większości
chłopów, którzy o sztuce wojennej nie wiele wiedzieli. Runhoff był
twierdzą umocnioną XII wieku przez księcia enderaskiego Wiktora. Przy
jej budowie wykorzystano wszelkie nowinki techniczne i wiedzy
enderaskich uczonych. Otoczona głęboką fosą, smolnymi rowami i
wilczymi dołami, z kilkunastoma basztami, i wieżami, mogła przy
odpowiednio dużej armii bronić się latami, szczególnie, że na
podzamczu otoczonym przez zamek z jednej strony, a góry z drugiej,
znajdowała się największa na ówczesnych Teutonach osada, która było w
stanie wyprodukować wystarczająco dużo żywności dla kilku tysięcy
ludzi zgromadzonych w twierdzy, dodatkowo ryb dostarczała strumień
wypływający w pobliżu miasteczka, a zwierzyny leśnej gęste lasy.
Książe Enderasji Nemezjusz III, nazwany później Wielkim, postanowił
wbrew zalecenia swojej rady, że nie odda twierdzy w ręce barbarzyńców.
Sprowadził do Runhoffu całą ludność z okolicznych miast i wsi w
promieniu 100 km, a jego posłańcy na bieżąco dostarczali mu informacji
o ruchach wroga. Slavianie wyruszyli ze swoich pozycji, z zachodniej
części wyspy w początkach maja, natomiast pod murami Runhoffu znaleźli
się pod koniec lipca. W trakcie podróży z niedożywienia, i trudów
wędrówki zmarła spora część wojska slaviańskiego. Slavianie liczyli ze
zapasy zgromadzą po drodze, tymczasem cała okoliczna ludność zwoziła
jedzenie do twierdzy. Władca Slavii okrutny Ugl kazał mordować
wszystkich Enderasjan napotkanych przez wojska po drodze. Ostatecznie
na przełomie lipca i sierpnia pod murami Runhoffu spotkało się ok. 25
tysięcy wojsk slaviańskich, wraz z potężnymi machinami oblężniczymi i
5 tysięcy słabo wyszkolonych chłopów - żołnierzy w twierdzy. Dodatkowo
na podgrodziu przebywało i pracowało drugie tyle kobiet i dzieci.
Rozpoczęło się największe oblężenie w dziejach Teutonii. Ugl był zbyt
dobrym wodzem, aby ryzykować szturm, który mógłby doprowadzi od straty
ludzi, potrzebnych mu przecież w plądrowaniu i zdobywaniu, okolicznych
grodów i zameczków. Postanowił ze wyślę część swoich wojsk, ze swoim
synem na czele, celem zdobycia zapasów z odleglejszych krain, a sam
wraz z główną armią przystąpi do regularnego oblężenia miasta.