Władcy Slavian

NN (Dhecozaohshe) - wódz Slavian, który sprowadził ich na tereny dzisiejszej Teutoni, jego imię i przebieg życia są osnute pomroką dziejów, nie wiemy nawet czy Mieczodóbr był jego synem, czy też przejął władze przemocą. W starożytnych kronikach enderasjańskich nazywany jest (język enderasjan przedslaviańsckich) Dhecozaohshe, czyli ten, który zakłócił spokój. Obecnie historycy poddają pod wątpliwość jego istnienie.

Mieczodóbr - pierwszy historyczny władca Slavian, o którym wiemy z całą pewnością

że żył naprawdę. Prawdopodobnie urodził się jeszcze na północy, a przybył na Teutony jako syn NN, albo dziecko jednego z możnych slaviańskich. Nie znamy dokładnego przebiegu jego życia, jedyne informacje, jakie posiadamy pochodzą z spisanej w 786 roku najstarszej i jednej z nielicznych kronik slaviańskich Kroniki Vladimira.

Łękomir Osiedlny - syn Mieczodobra, jako pierwszy slaviański władca urodził się na Teutonach urodził się prawdopodobnie między 470 - 475, natomiast zmarł w 521 roku. Jego przydomek nawiązuje do osiadłego trybu życia, jaki zaczęli prowadzić Slavianie za jego panowania. W jego czasach wybudowano też pierwsze chaty - lepianki. Niestety mimo prowadzenie wykopalisk nie udało się znaleźć żadnej z nich, jedyne świadectwo, że istniały to Kronika Vladimira. Zostawił po sobie dwóch synów - starszego Warcisława i młodszego Żywisława.

Warcisław Zwycięski - panował w latach 521 - 523. Był pierwszym księciem Slaviańskim,

który przystąpił do aktywnej wojny z Enerasjanami. Panował zaledwie dwa lata, na skutek czego Slavia nie zdążyła znacznie powiększyć swoich obszarów kosztem Enderasjan Swój przydomek uzyskał po wygranej bitwie nad Enderasjanami w 522 roku.

Według Kroniki Vladimira zginął w wyniku egzotycznej choroby, jednak dzisiejszy badacze podejrzewają, że został otruty. Panowanie przejął po nim jego brat Żywisław.

Żywisław - panował w latach 523 - 549, za jego władzy dochodziło do wielu potyczek

między Slavianami i Enderasjanami, jednak nie posiadał takiego talentu militarnego

jak jego starszy brat, więc bitwy nie przynosiły rozwiązania konfliktu. Zmarł bezpotomnie, tron odziedziczył po nim jego kuzyn Mieczowład.

Mieczowład - panował w latach 549 - 598. Jego imię nie pasowało całkowicie do jego charakteru - głęboko wierzył, iż każdy konflikt można rozwiązać pokojowo, toteż czasy jego panowania były raczej spokojne dla poddanych. Za jego rządów notuję się dużą poprawę stosunków miedzy Slavianami a Enerasjanami. Właśnie wtedy kronikarz enderaski nieznany nam z imienia opisuję przybycie na Teutony Slavian (na podstawie relacji najstarszym mieszkańców kraju Mieczowłada). Zostawił po sobie syna Przemysa i dwie córki.

Lubomysł Miedziany - panował w latach 599 - 632. Jest znany z tego, że wprowadził pierwszą walutę Slavian - miedziane Slaviany. W 613 roku poniósł dotkliwą klęskę w bitwie z Enderasanami, jednak w 615 roku skutecznie odparł ich atak. Zostawił po sobie trzech synów: Dobrogniewa, Skarbimira i Spycimira.

Dobrogniew Wszechwładny - panował w latach 632-637. Nawet jeżeli dzisiaj praktycznie wszystkich władców Slavii uznaję się za tyranów, to żaden z władców tego Księstwa nigdy nie wprowadził takiej tyranii jak Dobrogniew Wszechwłady, który do dziś uchodzi za wręcz podręcznikowy przykład srogiego i despotycznego władcy. W 637 roku jego młodsi bracia, zebrawszy kilkaset slaviańskich wojów wyruszyli do książęcego obozu. Udało im się pokonać Dobrogniewa, jednak w trakcie walk izginął Henryk.

Spycimir Grodostaw - władał w latach 638 - 678. Za jego panowania wybudowano

Srebrny Róg - potężny gród otoczony podwójną drewnianą palisadą. Jak głosi

legenda ludowa, kiedy Spycimir szukał razem ze swoimi najbardziej oddanymi wojami

miejsca na założenie grodu zobaczył daleko przed sobą jednorożca i rzekł “Bogowie

wskazują nam to miejsce. Zostawił po sobie syna Mieczodobra.

Mieczodóbr II Żelazny - panował w latach 678 - 707. Stworzył pierwszą regularną armie

slaviaską, składającą się 1000 wojów, wyposażonych w żelazne miecze i tarcze. W latach 698 – 704 prowadził wojnę z Księstwem Enderasji, która zakończyła się znacznym poszerzeniem terytorium jego państwa - ciągle jednak w rękach enderasjan znajdowało się blisko 70% terytorium Teutonów. Panowanie przejął po jego śmierci syn Dobromir.

Dobromir Ruhnhoffian - panował w latach 707 - 732, w 724 roku poniósł dotkliwą klęskę w bitwie z enderasyjskim władcą Efizimiuszem. W 727 w odpowiedzi na coraz lepsze przygotowanie wojenne enderasjan, powiększył regularną armię Slavian stworzoną przez jego ojca do 200 konnych, 800 lekkiej piechoty i 430 ciężkiej piechoty. Za Dobromira każdy żołnierz był uzbrojony w miedziany miecz i ciężką drewnianą tarczę. W 729 Ruhnhoffian zaatakował kraj enderasjańczyków przesuwając teatr walki aż pod Ruhnhoff, gdzie został odparty przez zmobilizowanych Enderasjan. Zmarł, zostawiając po sobie syna Świętopełka.

Świętopełk - panował w latach 732 - 776, korzystając z tego, że w 734 w Enderasji władzę przejął Arenda Tchórzliwy zaatakował kraj enderasjan, odnosząc nad nimi wiele zwycięstw, m.in. w 742r. i 765r., co zmusiło Arendę do zapłaty ogromnych kontrybucji na rzecz Slavian. W kronice Vladimira (przekład ze staroslaviańskiego) pisze: >>Arenda zapłacił łącznie, prócz niezliczonych ziem na zachód od Sekwan [największe teutońskie jezioro – przyp. IHMT], 25 razy po 100 sztuk bydła, 4 razy po 100 szlachetne konie, 3 razy po 100 i 20 mułów, 4 razy po 10 i 9 osłów i 3 razy po 1000 niewolników, na cześć i chwałę naszego slaviańskiego wodza<<. Po śmierci monarchy tron przejął jego syn Łękomir.

Łękomir II - panował w latach 776 - 785, za jego panowania enderaski władca Efizimiusz II wprowadził nowy człon armii, a w 783 roku, doszło do bitwy między krajami, którą Vladimir w swojej kronice opisuje: >>Potyczka miała miejsce 3 dnia miesiąca kwiacieja, walczyły [obie strony – przyp. IHMT] dwie noce i dwa dni, mimo że naszą armią dowodził Książe Łękomir II, żadnej ze stron bogi nie zesłały zwycięstwa<<. Natomiast o śmierci monarchy pisze: >>Był siódmy dzień miesiąca bukowina trzy setki lat od przybycie naszych praojców do tej krainy, gdy monarcha skonał. Tron objął po nim jego syn Mieczodóbr, dziś zwany trzecim, za którego panowania spisuję tą historię<<.

Mieczodóbr III - panował w latach 785r. - 801r., za jego panowania powstała kronika Vladimira, który tak o nim pisze: >>Mieczodóbr zwany trzecim, ożenił się w rok po skonaniu ojca, w 286 roku [od przybycia Slavian na wyspę – przyp. IHMT] z Derawą, córką Wardzisława, z związku tego urodził się Pasibór, przyszły władca nasz i [później] Dobromir wielki nasz pan i łaskawca<<.

Pasibór - panował w latach 801 - 803, w dzień po przesileniu wiosennym 803 roku pokonał armię Karydiusza, zabijając również samego enderasjańskiego monarchę. Jednak w kilkadziesiąt dni po pierwszej, zwycięskiej bitwie nadeszła klęska. Jego armia została pokonana przez Apozykryzjusza, w trakcie bitwy zginął również bezdzietnie Pasibór. Władzę przejął jego młodszy brat Dobromir.

Dobromir II - panował w latach 803 - 845, w odpowiedzi na to, iż Apokryzjusz 19 stycznia 821 roku wprowadził nowy kodeks karny, Dobromir w 838 roku zapożyczył z Enderasji system trójpolowej uprawy roli, co zlikwidowało w dużym stopniu powszechnie panujące niedożywienie wśród Slavian. Vladimir, wielki kronikarz slaviański umarł właśnie podczas jego panowania jak mówi legenda zmarł w 803 roku, w wyniku przepicia podczas obchodów przejęcia władzy przez Dobromira. Po śmierci monarchy tron przejął jego syn Wręcedóbr.

Wręcedóbr Paktownik - panował w latach 846 - 888, w 875 roku zawarł z Karydiuszem III pakt o obustronnej nieagresji (który Slavianie respektowali aż do 960 roku). Na rozbudowę murów Ruhnhoff w 854 roku, odpowiedział budową 4 baszt w Srebrnym Rogu (855-867), oraz ogólnym unowocześnieniem systemu wojskowego. Po śmierci monarchy tron objął jego syn Grodzisław.

Grodzisław - panował w latach 888 - 901, niewiele wiemy zarówno o monarsze jak i o jego panowaniu.

Męcimir - panował w latach 901r. - 937r., ze względu na podpisany pakt o nieagresji,

za jego panowania mieszkańcy wiedli spokojne życie. W 932 roku wprowadził reformę

wojska, mówiącą, iż każdy żołnierz oprócz włóczni lub miecza, i tarczy powinien

posiadać kuszę. Zmarł zostawiając po sobie syna Grodołaza.

Grodołaz Zwycięski- panował w latach 937r. - 975r., w 960 roku po śmierci

Karydiusza VI wypowiedział wojnę Enderasjanom. Już w pierwszej bitwie (961r.) pokonał

wojska Wergeniusza, zabijając również samego monarchę. W 965 roku pokonał kolejne

oddziały wojsk Enderasjańskich. W 968 roku jego armia została odparta przez

enderasjańskiego wodza Kazydiusza. Po śmierci monarchy władzę przejął jego syn

Spycimir.

Spycimir II Waleczny - panował w latach 975 r. - 1013 r., za jego panowania doszło do

słynnych 12 bitew, z których żadna nie przyniosła rozstrzygnięcia sporu. Bitwy te

odbywały się w latach: 975; 981; 988; 992; 993; 999, 1001; 1007; 1009; 1010;1011;1013 w trakcie której zabił władcę enderasjańskiego Elokweusza;, w trakcie ostatniej bitwy zginął sam monarcha, a tron przejął jago syn Dobromir.

Dobromir III - panował w latach 1013r. - 1022r., ze względu na to, że oba kraje były wykończone wojną do potyczki doszło dopiero w 1022 roku, w trakcie bitwy monarcha został śmiertelnie ugodzony mieczem i zmarł po 5 dniach, władzę przejął jego syn Wręcedóbr.

Wręcedóbr II - panował w latach 1022r. - 1024r., zginął zastrzelony z kuszy, podczas trwającej bitwy, zmarł bezdzietnie, a tron objął jego bratanek Pasibór.

Pasibór II - panował w latach 1024r. - 1039r., idąc w ślady Enderasjan, nakazał okuwać tarcze brązem. Za jego panowania doszło do bitwy w 1037 roku, którą wygrała jego armia, po jego śmierci tron przejął syn Mieczowład.

Mieczowład II - panował w latach 1039 r. – 1083 r., mimo trwającej wojny okres jego panowania był dla mieszkańców spokojny, oba kraje były zbyt wycieńczone demograficznie, aby prowadzić regularne działania zbrojne. Po jego śmierci władzę przejął jego syn Grodzisław.

Grodzisław II - panował w latach 1083r. - 1104r., w 1095 roku doszło do większej bitwy, którą wygrali Slavianie, jednak już w 1101roku, pod Ruhnhoff, zostali wyparci przez Enderasjan. Po śmierci monarchy tron objął jego syn Spycimir.

Opracował:

Wojciech Hergemon

Pracownik Teutońskiego Instytutu Historii

Bibliografia:

Kronika Vladimira

Historia Teutoni

Dzieła z Biblioteki Enderasjanskiej

Dwanaście wielkich bitew nieznanego autora

Historia Teutoni