Perspektywa antropologiczna Enderasjan

Ptrqwerty i markiz Jakob

Mimo niewielkich odległości ludy żyjące na wyspach charakteryzowały się innymi cechami zarówno w zakresie mentalności, sposobu odbierania rzeczywistości jak również, a może szczególnie, w zakresie form kultu.

Przez długie stulecia grupy owe żyły w względnie bliskim sąsiedztwie i mimo tego jedynie w niewielkim zakresie następowało przenikanie się kultur. Różnice kulturowe były warunkowane środowiskiem naturalnym, w których owe grupy funkcjonowały.

Skracając można powiedzieć, że plemiona tworzące pierwotną Teutonie leżały na terenach względnie górzystych lub wyżynnych. Były to ludy surowe, zmuszone do walki z trudnym otoczeniem. Ich wierzenia charakteryzowała surowość, konieczność poddania się temu jakie akurat było środowisko naturalne. Z tych plemion wywodzi się grupa, która przeniosła się na tereny współczesnej Enderasii. Wymagało to jednak dostania się na odległą Wyspę Główną. Wymagało to udoskonalenia metod nawigacji. Nie wszystkie plemiona ją posiadły.

Mimo górzystego otoczenia ziemie teutońskie obfitowały w pokarm i dostęp do wody. Właśnie to spowodowało wykształcenie pokojowych grup, które miały dostatecznie wiele czasu na rozmyślanie, zajmowanie się i doskonaleniem takich dziedzin jak astronomia czy zagadnienia społeczne. Struktura społeczna, która powstała a która wyprzedzała o epoki swoich sąsiadów, zdaje się być pochodną właśnie owej stabilności - braku wyraźnego zagrożenia z zewnątrz.

Nie powiązanymi w żaden sposób ze wspomnianymi dwiema grupami są plemiona Slavian. Były to ludy pochodzące z północy, z terenów niezwykle surowych, bardzo ubogich w możliwości do życia. Slavianie stworzyli przyczółki, małe osady, na niektórych wyspach, którymi mogli stale niepokoić swoich, nowych sąsiadów. Będąc stale zasilanymi przez kolejne wyprawy z północy, stanowili trudnych do pokonania przeciwników. Całkowicie odmienna kultura, mentalność i wierzenia uniemożliwiły pokojową koegzystencję, gdyż ich rzeczywistość z którą się zmagali na swoich ziemiach, wykluczała możliwość długiego oczekiwania na korzystne skutki dłuższych procesów.